دستور ۱۶ شوّال ۱۴۰۷ (۲۳/۳/۱۳۶۶)حضرت حاج سلطانحسين تابنده بيدختي گنابادي رضاعلیشاه ثانی طاب ثراه
بسم الله الرّحمٰن الرّحیم و هو الموفّق و المعین
انعقاد مجالس فقری فقط برای تعظیم شعائر دینی و مذهبی و برای یاد خدا و توسّل به بزرگان دین و استماع دستورات دینی و اخلاقی است و امور مادّی و سیاسی نباید به هیچ وجه در آن مجالس مورد گفتگو و مذاكره واقع شود تا چه رسد به گفتگوهای شخصی یا اختلافات فردی و خانوادگی كه باعث توهین نام فقر و سلسله و بدنامی است اگر قرار باشد در مجلس اینچنین موضوعها مورد گفتگو گردد بهتر این است كه تعطیل شود چون اضافه بر بدنامی و بيآبروئی باعث رنج و ناراحتی فقیر نیز ميشود كوُنوُا لَنٰا زَیناً وَ لاٰ تَكوُنوُا لَنٰا شَین۱. برادران من مراقب حیثیات فقری باشید و باعث رنج و آزار فقیر و بدنامی سلسله نگردید و اگر اختلاف خانوادگی دارید در مجلس فقری مطرح نكنید كه مورد غضب خدا هم واقع میشوید. والسّلام علی من اتبع الهدی و اجتنب الغی والرّدی. مورخة ۱۶ شوّال ۱۴۰۷، ۲۳/۳/۱۳۶۶.
فقیر سلطانحسین تابنده گنابادی
۱. زَین ما باشید و شَین ما نباشید. |
|||
|
