اعلامیه ۱۵ جمادي الثاني ۱۴۳۱ (۰۸/۰۳/۱۳۸۹) حضرت حاج دکترنورعلی تابنده مجذوبعلیشاه ارواحنا فداه
یسألونک عن الخمر والمیسر قل فیهما اثم کبیر و . . .
اخوان گرامی بالاخص مشایخ و مأذونین عزیز سلّمهم الله؛
اخیراً شنیده شده است در بعضی مناطق کسانی به اعتیاد مواد مخدّر مبتلا شده یا در
توزیع و فروش آن
اقداماتی کرده اند. با داشتن امید به اینکه این خبر اصولاً صحّت نداشته باشد، تذکّر
نکات ذیل را ضروری دانستم:
الف- همانطور که در اولین بیانیه به مناسبت رحلت
حضرت آقای محبوب علیشاه طاب
ثراه تذکّر داده و بارها آن را به انحای مختلف
تکرار کرده ام، اعتیاد به مواد
مخدر عقل را مخدوش و احیانا زایل می سازد و موجب پیدایش توهّماتی می شود که بخصوص
برای سالک مضر است و از حیث اخلاقی نیز ضعف و زبونی می آورد که مغایر اخلاق فردی و
اجتماعی است. از حیث جسمانی نیز آثار آن کاملاً مشهود است.
عوارض سوء این عمل آنقدر بسیار است که متجاوز از یکصد سال قبل جدّ امجد و سلف فقری
بزرگوارم مرحوم حضرت سلطانعلیشاه شهید با اینکه در مسائل شرعی دخالت نمی کردند،
احساس خطر کرده اند و برای اوّلین بار در تفسیر بیان السّعاده در ذیل آیة مذکور در
صدر نامه حکم به تحریم آن دادند. نتایج این بصیرت عرفانی و پیش بینی ایشان را در آن
زمان اکنون شاهدیم که چگونه این ابتلا تبدیل به مسألة ملّی و بلکه بین المللی شده
است. پس از آن حضرت همین حکم را جانشینان ایشان تائید و مجری داشته اند.
ب- اعتیاد به مواد مخدّر هم موجب فساد خود شخص معتاد و هم اِفساد دیگران است، لذا
باید از اشاعة آن جلوگیری کنند. کسانی که خدای نکرده اقدام به توزیع یا فروش مواد
مخدّر می کنند، گناهشان از خود معتادین بیشتر است. گناه این کار در مجالس فقری که
مجالس انس و یاد خداست و حرمت خاصّ خود را دارد بیشتر نیز می شود، باید مراقب حضور
معتادین یا عوامل پخش در مجالس فقری بود.
ج- وظیفه همة فقرا این است که کمک کنند رفع اعتیاد از معتادان شود و اسباب گسترش آن
فراهم نشود که اشاعه یابد یا اصولاً گرایش به آن پیدا شود. خصوصاً آقایان مشایخ که
سمت راهنمايی معنوی فقرا را بر عهده دارند موظّفند که اقدام جدّی در این باره
بکنند.
د- مهم ترین وظیفه و اشتغال مشایخ گرامی توجّه به تربیت و رفع نواقص اخوان می باشد
و بدین لحاظ حضور آنان در مجالس، رونق معنوی به جلسه می دهد و این رونق به منزلة
جبران خلأ فکری است، لذا همة برادران و بالاخص مشایخ و مأذونین گرامی باید حتّی
المقدور در مجالس حاضر شوند و غیرت آنان بر اخوان و حسّاسّیت به هنگام مشاهدة
نواقص، خطاها و تمرّد ها نباید مانع حضورشان گردد.
ه- دشمنان فقر سعی کرده و می کنند که ایجاد تفرقه کنند و نیز بکوشند مجالس ذکر خدا
را - حتی اگر بنتوانند به دست خود ما - تعطیل نمایند. عدم حضور و یا قهر از مجالس
از طرف برادران و بالاخصّ مشایخ، هدفی را که دشمنان دارند تسهیل می کند؛ به دست خود
آتش به خویش نزنیم. برادران نیز باید در این موارد به هر جهت، اطاعت از مشایخ کنند
و نهایتاً
در موارد ضروری محرمانه یادآوری نمایند.
توفیق همة شما را در این راه از خداوند کریم خواستارم. و السّلام
فقیر حاج دکتر نور علی تابنده(مجذوب علیشاه)
15 جمادی الثانیه 1431
8 خرداد 1389
|
|||
|